De dood van mijn grootmoeder

Al vanaf het moment dat mijn grootmoeder 80 was, lag in de kast alles klaar “voor als ik overleden ben”. Toch moest zij daar toen nog 13 jaar op wachten, tot een los kleedje op het linoleum maakte dat zij uitgleed, haar heup brak en aan de gevolgen van de operatie stierf. In het ziekenhuis zuchtte zij tegen mij: “dat ze nog zoveel met een mens omhannesen zo vlak voor zijn dood!” Op het kerkhof wilde mijn neef haar nog zien en dus werd de deksel van de kist getild, waarop ook ik nog een laatste blik op haar wierp. En ik weet nog hoe ik bijna schrok: daar lag geen 93-jarige, maar een jong meisje van een jaar of achttien!